احیای آثارعلامه بهابادی پروژهای مهم برای ایران است
تاریخ انتشار: ۱۰ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۳۱۴۳۴
به گزارش خبرنگار مهر، اعضای کنگره بین المللی علامه ملأ عبدالله بهابادی یزدی با حجت الاسلام والمسلمین محمدعلی محسنی، نماینده جامعة المصطفی العالمیه در عراق دیدار و گفتوگو کردند.
این دیدار در راستای اهداف از پیش تعیین شده سفر هیئت اعزامی کنگره علامه بهابادی یزدی به کشور عراق صورت گرفت، چرا که رایزنی با نمایندگی جامعة المصطفی العالمیه در عراق یکی از محورهای هدف جهت تسریع و تسهیل در امر برگزاری نشستهای کنگره در عراق در نظر گرفته شده بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حجت الاسلام و المسلمین محسنی در این دیدار با استقبال از هیئت اعزامی کنگره و فعالیتهای صورت گرفته برای احیای آثار و پاسداشت نام و خدمات ملاعبدالله بهابادی به عنوان شخصیت کم نظیر دینی و سیاسی عصر خویش گفت: همه ما مدیون علمای بزرگ اعصار گذشته بوده و در برابر آنها مسئول هستیم. علامه ملاعبدالله بهابادی یزدی با توجه به اثرگذاری بسیارش بر فضای علمی عصر خود و همچنین مناصب اجرایی که بر عهده داشت، از جمله شخصیتهای مهم تاریخ ایران و اسلام است. جمع این دو صفت و خصوصیت در یک فرد خاص، مسئولیت ما را سنگینتر کرده و اولویت اجرایی پژوهشهای بنیادین و احیای تراث باید به سمت شناساندن افکار و شخصیت علامه بهابادی یزدی برود.
وی در ادامه با بیان این موضوع که بسیاری از علما ممکن است صرفاً یک جنبه از شخصیت علامه بهابادی را داشته باشند، گفت: اینکه یک عالم و دانشمند هم بتوانند در امر سیاست و مقام اجرایی، تدبیر و مدیریت بی نظیر به خرج دهد و هم از جنبه علمی، صاحب مقامی والا و فضلی مورد تأیید همه باشد، موضوعی کاملاً مهم و قابل تأمل است. جمع بین این دو موضوع، توجه عمیقتر و اولویت بالاتری را برای مرحوم علامه بهابادی به جا میگذارد. بنابراین از حیث عملیاتی باید سازمانها و مراکزی که در راستای برگزاری این کنگرهها برنامهریزی و طراحی شدهاند، جهت پاسداشت این عالم جلیل القدر همکاری و مشارکت کنند.
حجت الاسلام محسنی اضافه کرد: نظام فکری و سیره عملی علامه بهابادی اهمیت بسیاری دارد. از سویی باید کاری در زمینه احیای تراث فکری یک عالم حوزوی بزرگ صورت داد و از سوی دیگر باید به ترسیم و بازطراحی اندیشه یک متفکر و نخبه سیاسیِ صاحب منصب پرداخت. پس کار در این حوزه تخصصهای میان رشتهای را میطلبد، چرا که توجه به زندگی، آرا و افکار علامه بهابادی به غنای چند حوزه فکری کمک میکند. بنابراین این کار از حیث اهمیت یک پروژه با اولویت اول و روی میز برای نظام محسوب میشود.
وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به مأموریتها و وظایف محوله به نمایندگی جامعه المصطفی در عراق و ایدههایی که میتوان در جهت ترویج هرچه بیشتر افکار و آرا علامه بهابادی انجام داد، گفت: در فضای جامعة المصطفی العالمیه دورههایی برای طلاب برگزار میشود. جهت الگو قراردادن شخصیت ناشناخته علامه ملأ عبدالله بهابادی یزدی و آثار این عالم والامقام، در این دورهها یکی از کارویژههای علمی طلاب را پرداختن به این موضوع قرار میدهیم که به طور غیر مستقیم به علامه خدمتی کرده باشیم.
حجت الاسلام محسنی ادامه داد: دورههای احیای تراث سالی یک بار برگزار میشود و نمایندگی جامعة المصطفی سال آینده را به آثار علامه ملأ عبدالله بهابادی یزدی که توسط کنگره استخراج شده، اختصاص میدهد و از اعضای ۳۰ نفره که در این دوره شرکت میکنند در خواست میشود که حداقل بتوانند ۳ اثر از آثار علامه را احیا کنند. این برخی از اقداماتی است که جامعة المصطفی در راستای بزرگداشت و برگزاری کنگره علامه ملأ عبدالله بهابادی یزدی میتواند انجام دهد.
نماینده جامعه المصطفی العالمیه در پایان از اعضای کنگره علمی علامه بهابادی یزدی به جهت انجام فعالیتهای مهم و مثمرثمر برای احیای آثار این عالم برجسته تشکر کرد.
کد خبر 5722231منبع: مهر
کلیدواژه: جامعة المصطفی العالمیه عراق کتاب و کتابخوانی معرفی کتاب تازه های نشر موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان سامانه خرید از کتابفروشی نقد کتاب ترجمه بنیاد سعدی معرفی نشریات پیام تسلیت شورای نظارت بر اسباب بازی ادبیات جهان حوزه هنری المصطفی العالمیه علامه بهابادی جامعة المصطفی حجت الاسلام
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۳۱۴۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ترک دنیا به مردم آموزند/ خویشتن سیم و غلّه اندوزند
عصر ایران؛ هومان دوراندیش - سعدی علیهالرحمه در کتاب پندآموز و حکمتآمیز "گلستان" در باب عالمانی که "فعلی موافق گفتار" ندارند آورده است:
ترک دنیا به مردم آموزند
خویشتن سیم و غلّه اندوزند
عالِمی را که "گفت" باشد و بس
هر چه گوید نگیرد اندر کس
عالم آن کس بوَد که بد نکند
نه که گوید به خلق و خود نکند
در سورۀ بقره نیز خطاب به ایشان آمده است: اَتَأمُرونَ الناسَ بِالبِرِّ وَ تَنْسَونَ اَنفُسَکُم (آیا مردم را به نیکی امر کرده و خودتان را فراموش میکنید؟)
در جای دیگری نیز شیخ اجل عالم بیعمل را به زنبور بیعسل تشبیه کرده که این تشبیه او ضربالمثل نیز شده است. با این حال سخنان سعدی در حکایت فوق، در واقع درد دل فقیهی جوان است با پدرش دربارۀ عالمانِ بیعمل.
در ادامه، پدر به او میگوید کسی بری از عیب نیست و از طلب دانش نمیتوان دست کشید به این بهانه که "عالِم" را عیبی است. در احادیث نیز آمده است که خذو الحکمه ولو من اهل النفاق. علم را باید در هوا قاپید ولو که معلم منافق باشد.
با این حال به هر مفتخور متملقی هم نمیتوان عنوان "عالِم" را اطلاق کرد. عالم وقتی که دهان باز میکند، داناییاش دیگران را تحت تاثیر قرار میدهد و هر کسی بالاخره چیزی از او میآموزد حتی اگر با سخن اصلی او مخالف باشد. اما کسانی که سخنانشان شبیه ترویج دروغ و خرافات است با هدف بهبود موقعیت شخصی خودشان، بعید است که مصداق "عالم" باشند.
عالم در فرهنگ اسلامی، به افرادی نظیر امام محمد غزالی و علامه طباطبایی و یا دست کم مرتضی مطهری و محمدتقی شریعتی گفته میشود. حتی اگر کردار افراد را نادیده بگیریم، گفتار آنها باید عالمانه باشد نه اینکه چنان سخن بگویند که وهن طبقۀ "علما" باشند.
علما در طول تاریخ اسلام تقریبا یک طبقۀ اجتماعی یا دست کم قشری ممتاز در دل طبقۀ روحانیت بودند. یعنی هر فرد معممی عالم محسوب نمیشد. عالم سخنش نقطۀ قوتش بود نه نقطۀ ضعفش.
به هر حال اگرچه تفکیک کردار علما از گفتار آنها منطقی است و علم را باید از هر کسی آموخت، ولی روحانیان چون با عامۀ مردم و متن جامعه سر و کار داشتند، ناگزیر بودند تقوا را رعایت کنند تا سخنانشان در مخاطبانشان درگیرد و مصداق عالمی نباشند که "هر چه گوید نگیرد اندر کس."
تازه این رعایت و ملاحظه متعلق به دورانی بود که علما قدرت سیاسی را در اختیار نداشتند و مواهب دنیوی به فور در اختیارشان نبود. وقتی که عالم یا روحانی بر مسند قدرت سیاسی بنشیند، قاعدتا بیش از پیش باید تقوا را رعایت کند وگرنه دیر یا زود مردم از حقیقت کردار او باخبر میشوند و در این صورت دیگر هر چه گوید نگیرد اندر کس.
شاید یکی از دلایل ناکامیهای متعدد روحانیان جامعۀ ما در جذب اکثریت مردم، دست کم در دو دهۀ اخیر، همین بوده که به مردم ترک دنیا آموختهاند ولی خودشان چندان موافق این آموزه عمل نکردهاند. به هر حال، به قول دکتر شریعتی، بچههای ما میفهمند. آن هم چه بچههایی؛ یکی از یکی آگاهتر و شجاعتر.
کسی هم که مدام مردم را به تقوا و تحمل فقر دعوت میکند، باید خودش نیز بتواند از مال دنیا چشم بپوشد و عملا تقوا پیشه کند و کم و بیش شبیه مستضعفین بزید. مستضعفین یعنی کوخنشینان نه کاخنشینان.
از قدیم گفتهاند دو صد گفته چون نیم کردار نیست. آری، به عمل کار برآید، به سخندانی و سخنرانی نیست. دیندار راستین کسی است که اولا دیانتش در خدمت آبادی آخرتش باشد، ثانیا در بهرهمندی از دنیا نیز اهل قناعت باشد و "سایه"وار بگوید: مال دنیا، مال دنیا ای کریم/ با تو در دنیا و عقبی ننگریم.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: چرا «سعدی» به کار امروزمان هم میآید؟ امروز با سعدی : به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل با سعدی در گلستان؛ باب اول حکایت شانزدهم: دوست آن دانم که گیرد دست دوست/ در پریشان حالی و درماندگی (+صدا)